Kiedy uczysz się nowych rzeczy, rozmawiasz z kolegami i nauczycielami, eksperymentujesz z nowymi gadżetami lub bierzesz udział w niezliczonych, innych czynnościach polegających na uczeniu się, czas odgrywa wielką rolę. Czas jest istotny przy funkcjonowaniu neuronów, w komunikacji między układami zmysłowymi i wewnątrz nich, a także w interakcjach między różnymi obszarami mózgu. Sukces lub porażka w komunikacji z użyciem gestów, wyrażeń i języka mówionego także zależy od czasu. Czas jest również krytycznym elementem nauczania na każdym poziomie - od uczenia się precyzyjnych wzorców czasowych dźwięków mowy, przez uczenie się właściwych sekwencji ruchów, po optymalne schematy szkoleń i treningów oraz interpretowanie strumieni sygnałów społecznych, które wzmacniają proces uczenia się w klasie. Uczenie się nowych umiejętności zależy od subtelnej struktury zależności czasowych między bodźcami, reakcjami i nagrodami. Każdy poziom uczenia się posiada własną dynamikę czasową oraz własne ograniczenia zależności czasowych. Poziomy te są od siebie bardzo zależne. Ograniczenia związane z czasem na jednym poziomie wpływają na uczenie się na innych poziomach w sposób "zagnieżdżony". Na przykład: dynamika na poziomie komórkowym, która często funkcjonuje w obszarze milisekundowym wpływa na uczenie się na poziomie całego mózgu i zachowań w znacznie dłuższych skalach czasowych. Obejmuje to nawet wspomnienia pozostające na całe życie.
Mózg jest wyjątkowo wrażliwy na strukturę czasową doświadczeń zmysłowych:
- milisekundy - w trakcie słuchania i przetwarzaniu słuchowym
- sekundy - przy powtarzaniu nauczonych rzeczy
- minuty - przy adaptacji działań i postrzegania
-
dni i tygodnie - przy konsolidacji i dojrzewaniu
Ostatnia dekada badań naukowych w zakresie neurologii wykazuje, że wewnętrzna, czasowa dynamika procesów odbywających się w mózgu również wspiera lub ogranicza procesy uczenia się. Odkryto, że osoby uczące się wolno, zwykle mają długie „czasy migawki”. Oznacza to, że mózg potrzebuje więcej czasu na przyjęcie i przetworzenie informacji. Udane uczenie się zależy od czasu i odbywa się w ramach ciągłej struktury czasowej. Tak więc regulując dynamikę czasową uczenia się możemy zmieniać zdolność dzieci do przyswajania wiedzy, jak rownież zmieniać środowisko, by wspomagać proces uczenia się. Jednak dynamika czasowa, niezbędna do elastycznego i adaptacyjnego uczenia się stała się tematem prac w szkolnictwie dopiero niedawno - mimo znaczenia czasu we wszystkich aspektach uczenia się, działania i kodowania nerwowego. W przypadku osób mających kłopoty z czytaniem, źródłowym problemem jest ich niezdolność do postrzegania szybkich zmian akustycznych w dźwiękach mowy (fonemach), które muszą być dokładnie rozróżniane, by możliwe było nauczenie się zasad powiązań między literami a dźwiękami, To jest niezbędny warunek sprawnego czytania.
U osób wykazujących trudności z czytaniem, programy oparte na "neuronauce" i doskonalące zdolności do przetwarzania czasowego, poprawiają umiejętności językowe zarówno w zakresie języka mówionego, jak i pisanego.
źródło:
metodatomatisa.org